بتهوون خالق ناشنوای شنیدنی ها

بتهوون خالق ناشنوای شنیدنی ها

۲۴۶ سال پیش در ۱۷ دسامبر لودویگ فان بتهوون در شهر بُن زاده شد. کسی که سمفونی جاودانه شماره ۹ را در دوران ناشنوایی ساخت. (بتهوون خالق ناشنوای شنیدنی ها)
خانواده پدری او از مهاجران هلندی بودند و مادرش ریشه اسلاو داشت.
پدر بتهوون که خود در کار موسیقی بود، خیلی زود به استعداد پسرش پی برد و حتی برای اینکه همه او را یک موتزارت تازه بدانند به محض آنکه لودویگ هشت ساله توانست در حد کنسرت پیانو بنوازد، شناسنامه‌اش را دو سال پایین آورد که بگوید، لودویگ هم مانند ولفگانگ آمادئوس موتزارت در شش سالگی کنسرت داده است.
بتهوون گویی نماد لجاجت و مخالفت با همه قانون‌های طبیعت و تربیت بوده باشد: کودکی که به جای رفتن به مدرسه، به زور پدر پای پیانو می‌نشیند، هنرمندی که با اشراف و درباریانی که می‌توانند پشتیبانانش باشند سر ستیز دارد و هزینه زندگی‌اش را از راه کنسرت‌ها و فروش آثارش تأمین می‌کند. ناشنوایی که برجسته ترین آثار شنیدنی را می آفریند.
۲۲ ساله بود که از بُن به برلین رفت و از آن پس دیگر برای هیچ درباری کار نکرد و زندگی‌اش را از راه کنسرت و فروش آثارش تأمین کرد. زندگی بتهوون را از نظر موسیقایی به سه دوره تقسیم می‌کنند:
دوره اول که تا ۲۷ سالگی هنرمند را در بر می‌گیرد، زمان آفرینش آثار برونگرا و پرشور است در دوره دوم که تا ۴۴ سالگی هنرمند، یعنی تا سال ۱۸۱۴ ادامه دارد، با بتهوونی روبرو هستیم که آثارش را به همان سبک نخست می‌آفریند، ولی از نظر فرم و محتوا تا سرحد کمال پیش برده است.
در دوره سوم که ۱۲ سال آخر زندگی او است، بتهوون که دیگر کاملا ناشنوا شده، به جهان درون پناه می‌برد و این حالت را در آثارش هم بازتاب می‌دهد، گویی که در جهان فلسفه گام می‌زند اما در همین دوره است که سمفونی آخر یعنی شماره ۹ را می‌سازد که قطعه پایانی آن آهنگی است بر سروده شیلر با عنوان “سرود شادی”.
در این سرود نیز بتهوون با موسیقی خود به جهان و جهانیان پیام می‌دهد که با یکدیگر یار و مهربان باشند.
آثار بتهوون اگرچه در سبک‌های سده نوزدهم یعنی کلاسیک و رومانتیسم ساخته شده‌اند اما گویی او آنها را هم اکنون آفریده و پرداخته باشد.
نکته دیگر اینکه او از معدود آفریدگاران موسیقی کلاسیک است که کار خود را به آثار به اصطلاح فاخر محدود نمی‌کند. نمونه آن سلسله قطعاتی برای پیانو است که او خود آنها را زیر عنوان “خرده‌ریزها” ساخته و منتشر کرده است. او موسیقی را تنها پدیده‌ای والا نمی‌دیده، بلکه گاه با خلق و اجرای یک قطعه تفننی، شنوندگانش را به تفریح و سرگرمی فراخوانده است.
لودویگ فان بِتهووِن در ۵۶ سالگی در وین پایتخت اتریش درگذشت.

منبع: سایت دویچه وله

+4